بانم ویاد خدا که طاعتش موجب شاه راه زندگانیست الشتر مرکز شهرستان سلسله در شمال لرستان در غرب ایران و یکی از زیباترین منطقههای گردشگری استان بوده که همواره مورد توجه عده زیادی از گردشگران لرستان و ایران است.از جمله مناطق طبیعی این شهر سراب کهمان است که با طبیعتی زیبا و بکر مکانی باطراوت است که در درهای به طول چند کیلومتر قرار دارد.
دره بهشتی کهمان
زاگرس به‌عنوان جزئی از کمربند کوهزایی آلپ – هیمالیا دارای مناظر و پدیده‌های جذاب گردشگری زیادی است که در این میان کوه «گرین» به‌عنوان بخشی از زاگرس مرتفع در شمال لرستان با زیبایی‌های خود مانند نگین سبزی در انگشتری زاگرس می‌درخشد.از پدیده‌های جذاب این منطقه می‌توان از دره «کهمان»، قله «کلو»، رادیولاریت های «گرین»، برف‌چال‌ها، غارها و پوشش‌های گیاهی خاص نام برد.سراب کهمان را می‌توان یکی از زیباترین مکان‌های طبیعی استان لرستان به حساب آورد و این طبیعت منحصر به فرد و دلپذیر، دارای چند سراب است که فاصله اولین آن‌ها تا شهرستان الشتر ۱۵ کیلومتر است.در حال حاضر منطقه کهمان و دروازه الشتر، معروف‌ترین جاذبه ژئوتوریسم در استان لرستان است. دره تخت شاه (کهمان) در ۶ کیلومتری شمال دهستان «قلعه مظفری» شهرستان سلسله در دامنه قله «چهل نابالغان» قرار گرفته است.
از دیگر جاذبه های منطقه دره بهشتی کهمان
ازجمله مناطق طبیعی زیبای این شهرستان می‌توان به سراب کهمان، سراب «زز»، کوه‌های «مهاو» و «گرین»، چشمه «گولم کاو»، سراب «پرسک» و پارک صخره‌ای «بابا داود» اشاره کرد. «قلعه مظفری»، پل «کاکا رضا»، پل «هنام»، تپه «گریران» و سراب «چناره» هم ازجمله مناطق تاریخی الشتر هستند.گردوهای سر به فلک کشیده، طبیعت بکر، یخچال‌های دائمی، غارهای متعدد و ارتفاعات جذاب و دیدنی، داروهای گیاهی بسیار نادر و کمیاب، چشمه‌سارهای فراوان و پرآب، طراوت و خنکی و آب‌وهوای بی نظیر این منطقه روح و جان هر گردشگری را تازه می کند.
وجه تسمیه دره بهشتی کهمان
این عظمت تا جایی است که پادشاهان و کیان‌ها را به حال خویش وانگذاشته است وعلت نام‌گذاری آن مربوط به دوره‌های باستان است که در آن پادشاهان کیانی به تفرج و خوش‌گذرانی می‌پرداخته‌اند.«کهمان» به زبان محلی «کی امان» یا «کیمو» خوانده می شود.«کی امان» یا «کیمان» یا «کیمو»، همان امانگاه و مامن پادشاهان کیانی است. تخته سنگ های کهمان لرستان، تخت شاهان ایران باستان در زمان فراغت از سلطنت بوده و گواهش را می‌توان همان گاو خمره‌ها و آثار به‌دست‌آمده از آن و تخت گاه‌های سراب خاصون (سراب خاصان) و سراب و چشمه معروف تخت شا (تخت شاه) دانست. البته وجه تسمیه دیگر این منطقه شاید به این مسئله مربوط باشد که در میان چشمه و زیر درختان گردو، آثار و بقایای تختگاهی وجود دارد که گویا یکی از حکام قاجاریه آن را ساخته‌است و شاید وجه‌تسمیه آن یعنی تخت شاه به این دلیل باشد.
پوشش گیاهی دره بهشتی کهمان
پوشش گیاهی منطقه درختان کهن‌سال بلوط، انجیر، گردو، گلابی کوهی، زالزالک، چنار، زبان‌گنجشک، صنوبر و سپیدار، بید، سیب، آلوی کوهی و در خلال آن سرشار از گون و درختچه‌های کوهستانی است.پهنه کوهستانی اطراف دروازه و کهمان و پوشش گیاهی و جنگلی بسیار انبوه و بسیار غنی آن، زیستگاه بسیار مناسبی را برای حیوانات و پرندگان به وجود آورده است.
حیوانات و جانوران منطقه دره بهشتی کهمان
از جمله حیات‌وحش این منطقه می‌توان به پلنگ، خرس، کفتار، گرگ، روباه، شغال، گورکن، سنجاب، سگ آبی، سمور، موش‌خرما، کل، بز، قوچ، میش، گراز، خوک، کبک کوهی، کبک دری، تیهو، گنجشک، کلاغ، قرقاول، بلدرچین و دیگر انواع خزندگان، پرندگان و بندپایان اشاره کرد.
رودخانه کهمان
در پایین دره، یعنی جایی که وارد دشت الشتر می‌شویم، از آب‌های روان که از دروازه و تخت شاه و سراب خاصون جاری‌شده و به هم می‌ریزند، رودخانه بزرگ و پرآب «کهمان» تشکیل می‌شود که کشاورزی بیش از نیمی از دشت الشتر را رونق می‌دهد.
دره کهمان الشتر
تفرجگاه دره کهمان
رودخانه کهمان
- ۹۹/۰۹/۰۸